demaskera
Swedish
Etymology
Cognate of French démasquer. By surface analysis, de- + maskera.
Verb
demaskera (present demaskerar, preterite demaskerade, supine demaskerat, imperative demaskera)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | demaskera | demaskeras | ||
| supine | demaskerat | demaskerats | ||
| imperative | demaskera | — | ||
| imper. plural1 | demaskeren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | demaskerar | demaskerade | demaskeras | demaskerades |
| ind. plural1 | demaskera | demaskerade | demaskeras | demaskerades |
| subjunctive2 | demaskere | demaskerade | demaskeres | demaskerades |
| present participle | demaskerande | |||
| past participle | demaskerad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.