demistificator

Romanian

Etymology

From demistifica +‎ -tor.

Noun

demistificator m (plural demistificatori)

  1. demystifier

Declension

Declension of demistificator
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative demistificator demistificatorul demistificatori demistificatorii
genitive-dative demistificator demistificatorului demistificatori demistificatorilor
vocative demistificatorule demistificatorilor