demonstrabilis
Latin
Etymology
From dēmōnstrō (stem dēmōnstrā-) + -bilis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [deː.mõːˈstraː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪e.monˈst̪raː.bi.lis]
Adjective
dēmōnstrābilis (neuter dēmōnstrābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dēmōnstrābilis | dēmōnstrābile | dēmōnstrābilēs | dēmōnstrābilia | |
| genitive | dēmōnstrābilis | dēmōnstrābilium | |||
| dative | dēmōnstrābilī | dēmōnstrābilibus | |||
| accusative | dēmōnstrābilem | dēmōnstrābile | dēmōnstrābilēs dēmōnstrābilīs |
dēmōnstrābilia | |
| ablative | dēmōnstrābilī | dēmōnstrābilibus | |||
| vocative | dēmōnstrābilis | dēmōnstrābile | dēmōnstrābilēs | dēmōnstrābilia | |
References
- “demonstrabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “demonstrabilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "demonstrabilis", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- demonstrabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016