demptus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of dēmō (I remove).

Participle

dēmptus (feminine dēmpta, neuter dēmptum); first/second-declension participle

  1. removed
  2. subtracted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēmptus dēmpta dēmptum dēmptī dēmptae dēmpta
genitive dēmptī dēmptae dēmptī dēmptōrum dēmptārum dēmptōrum
dative dēmptō dēmptae dēmptō dēmptīs
accusative dēmptum dēmptam dēmptum dēmptōs dēmptās dēmpta
ablative dēmptō dēmptā dēmptō dēmptīs
vocative dēmpte dēmpta dēmptum dēmptī dēmptae dēmpta

References

  • demptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • demptus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • demptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.