demulcens
Latin
Etymology
Present active participle of dēmulceō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [deːˈmʊɫ.kẽːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪eˈmul̠ʲ.t͡ʃens]
Participle
dēmulcēns (genitive dēmulcentis); third-declension one-termination participle
Inflection
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | dēmulcēns | dēmulcentēs | dēmulcentia | ||
| genitive | dēmulcentis | dēmulcentium | |||
| dative | dēmulcentī | dēmulcentibus | |||
| accusative | dēmulcentem | dēmulcēns | dēmulcentēs dēmulcentīs |
dēmulcentia | |
| ablative | dēmulcente dēmulcentī1 |
dēmulcentibus | |||
| vocative | dēmulcēns | dēmulcentēs | dēmulcentia | ||
1When used purely as an adjective.