depositarius

Latin

Pronunciation

Noun

dēpositārius m (genitive dēpositāriī or dēpositārī); second declension

  1. depositor
  2. trustee, depositary

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative dēpositārius dēpositāriī
genitive dēpositāriī
dēpositārī1
dēpositāriōrum
dative dēpositāriō dēpositāriīs
accusative dēpositārium dēpositāriōs
ablative dēpositāriō dēpositāriīs
vocative dēpositārie dēpositāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants

  • Danish: depositar
  • Italian: depositario
  • Portuguese: depositário
  • Russian: депозита́рий (depozitárij)
  • Spanish: depositario

References