depravatio

Latin

Etymology

dēprāvō +‎ -tiō

Noun

dēprāvātiō f (genitive dēprāvātiōnis); third declension

  1. perversion, distortion, corruption, depravity

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative dēprāvātiō dēprāvātiōnēs
genitive dēprāvātiōnis dēprāvātiōnum
dative dēprāvātiōnī dēprāvātiōnibus
accusative dēprāvātiōnem dēprāvātiōnēs
ablative dēprāvātiōne dēprāvātiōnibus
vocative dēprāvātiō dēprāvātiōnēs

Descendants

  • Catalan: depravació
  • French: dépravation
  • Italian: depravazione
  • Portuguese: depravação
  • Romanian: depravațiune
  • Spanish: depravación

References

  • depravatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • depravatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • depravatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.