depulsus

Latin

Participle

dēpulsus (feminine dēpulsa, neuter dēpulsum); first/second-declension participle

  1. removed, expelled, repelled
  2. (figurative) thwarted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dēpulsus dēpulsa dēpulsum dēpulsī dēpulsae dēpulsa
genitive dēpulsī dēpulsae dēpulsī dēpulsōrum dēpulsārum dēpulsōrum
dative dēpulsō dēpulsae dēpulsō dēpulsīs
accusative dēpulsum dēpulsam dēpulsum dēpulsōs dēpulsās dēpulsa
ablative dēpulsō dēpulsā dēpulsō dēpulsīs
vocative dēpulse dēpulsa dēpulsum dēpulsī dēpulsae dēpulsa

References

  • depulsus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • depulsus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • depulsus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.