deranjament
Romanian
Etymology
Borrowed from French dérangement. By surface analysis, deranja + -ment.
Noun
deranjament n (plural deranjamente)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | deranjament | deranjamentul | deranjamente | deranjamentele | |
| genitive-dative | deranjament | deranjamentului | deranjamente | deranjamentelor | |
| vocative | deranjamentule | deranjamentelor | |||