deridens

Latin

Etymology

Present participle of dērīdeō.

Participle

dērīdēns (genitive dērīdentis); third-declension one-termination participle

  1. deriding

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative dērīdēns dērīdentēs dērīdentia
genitive dērīdentis dērīdentium
dative dērīdentī dērīdentibus
accusative dērīdentem dērīdēns dērīdentēs
dērīdentīs
dērīdentia
ablative dērīdente
dērīdentī1
dērīdentibus
vocative dērīdēns dērīdentēs dērīdentia

1When used purely as an adjective.