derivatio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [deː.riːˈwaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪e.riˈvat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
dērīvātiō f (genitive dērīvātiōnis); third declension
- diversion, deviation
- derivation, etymology
- c. 4th-5th century, Servius, In Vergilii Aeneidem commentarii Book XI.line 65:
- Vīmine quernō sunt aliquae dūrae dērīvātiōnēs; tamen eīs sīc ūtimur ut 'quernum vīmen', item 'colurnum verū', ut "pinguiaque in veribus torrēbimus exta colurnīs", 'fīculnum lignum', ut Horātius "ōlim truncus eram fīculnus, inūtile lignum", item 'aprūgnum callum'.
- (please add an English translation of this quotation)
- Vīmine quernō sunt aliquae dūrae dērīvātiōnēs; tamen eīs sīc ūtimur ut 'quernum vīmen', item 'colurnum verū', ut "pinguiaque in veribus torrēbimus exta colurnīs", 'fīculnum lignum', ut Horātius "ōlim truncus eram fīculnus, inūtile lignum", item 'aprūgnum callum'.
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dērīvātiō | dērīvātiōnēs |
| genitive | dērīvātiōnis | dērīvātiōnum |
| dative | dērīvātiōnī | dērīvātiōnibus |
| accusative | dērīvātiōnem | dērīvātiōnēs |
| ablative | dērīvātiōne | dērīvātiōnibus |
| vocative | dērīvātiō | dērīvātiōnēs |
Descendants
- Catalan: derivació
- Danish: derivation
- Dutch: derivatie
- French: dérivation
- Galician: derivación
- German: Derivation
- Italian: derivazione
- Norwegian Bokmål: derivasjon
- Norwegian Nynorsk: derivasjon
- Polish: derywacja
- Portuguese: derivação
- Romanian: derivație
- Russian: деривация (derivacija)
- Spanish: derivación
- Swedish: derivation
- Venetan: derivasion
References
- “derivatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “derivatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- derivatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.