deterritus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of dēterreō.
Participle
dēterritus (feminine dēterrita, neuter dēterritum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | dēterritus | dēterrita | dēterritum | dēterritī | dēterritae | dēterrita | |
| genitive | dēterritī | dēterritae | dēterritī | dēterritōrum | dēterritārum | dēterritōrum | |
| dative | dēterritō | dēterritae | dēterritō | dēterritīs | |||
| accusative | dēterritum | dēterritam | dēterritum | dēterritōs | dēterritās | dēterrita | |
| ablative | dēterritō | dēterritā | dēterritō | dēterritīs | |||
| vocative | dēterrite | dēterrita | dēterritum | dēterritī | dēterritae | dēterrita | |