devocans

Latin

Etymology

Present participle of dēvocō

Participle

dēvocāns (genitive dēvocantis); third-declension one-termination participle

  1. summoning

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative dēvocāns dēvocantēs dēvocantia
genitive dēvocantis dēvocantium
dative dēvocantī dēvocantibus
accusative dēvocantem dēvocāns dēvocantēs
dēvocantīs
dēvocantia
ablative dēvocante
dēvocantī1
dēvocantibus
vocative dēvocāns dēvocantēs dēvocantia

1When used purely as an adjective.