devotatio
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [deː.woːˈtaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪e.voˈt̪at̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
dēvōtātiō f (genitive dēvōtātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dēvōtātiō | dēvōtātiōnēs |
| genitive | dēvōtātiōnis | dēvōtātiōnum |
| dative | dēvōtātiōnī | dēvōtātiōnibus |
| accusative | dēvōtātiōnem | dēvōtātiōnēs |
| ablative | dēvōtātiōne | dēvōtātiōnibus |
| vocative | dēvōtātiō | dēvōtātiōnēs |
Descendants
- Portuguese: devotação
- Romanian: devotațiune
References
- “devotatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- devotatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.