dialektyk

Polish

Etymology

Back-formation from dialektyka.

Pronunciation

  • IPA(key): /djaˈlɛk.tɘk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛktɘk
  • Syllabification: dia‧lek‧tyk

Noun

dialektyk m pers

  1. (logic, philosophy) dialectician

Declension

Declension of dialektyk
singular plural
nominative dialektyk dialektycy/dialektyki (deprecative)
genitive dialektyka dialektyków
dative dialektykowi dialektykom
accusative dialektyka dialektyków
instrumental dialektykiem dialektykami
locative dialektyku dialektykach
vocative dialektyku dialektycy

Derived terms

adjective
adverb
noun

Further reading

  • dialektyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dialektyk in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.