dies Veneris
Latin
| Previous: | diēs Iovis |
|---|---|
| Next: | diēs Sabbatī, diēs Sāturnī |
Etymology
From diēs (“day”) and Veneris, genitive of Venus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈdi.eːs ˈwɛ.nɛ.rɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈd̪iː.es ˈvɛː.ne.ris]
Noun
diēs Veneris f (genitive diēī Veneris); fifth declension
Declension
Fifth-declension noun with an indeclinable portion.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | diēs Veneris | diēs Veneris |
| genitive | diēī Veneris | diērum Veneris |
| dative | diēī Veneris | diēbus Veneris |
| accusative | diem Veneris | diēs Veneris |
| ablative | diē Veneris | diēbus Veneris |
| vocative | diēs Veneris | diēs Veneris |
Coordinate terms
Descendants
- diēs Veneris
- Veneris diēs
- → Breton: digwener (partial calque)
- → Cornish: de Gwener, dy'Gwener (calque)
- →? Albanian: e premte (calque)
- → Proto-West Germanic: *Frījā dag (calque) (see there for further descendants)
- → Welsh: dydd Gwener (calque)