dieventaal
Dutch
Etymology
Compound of dief (“thief”) + -en- (interfix) + taal (“language”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdi.və(n)ˌtaːl/
Audio: (file) - Hyphenation: die‧ven‧taal
Noun
dieventaal f (plural dieventalen, diminutive dieventaaltje n)
- thieves' cant