digher
Old Swedish
Etymology
From Old Norse digr, from Proto-Germanic *digraz.
Adjective
digher
Declension
Declension of digher (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | digher | digher | dighert |
| accusative | dighran | dighra | dighert |
| dative | dighrum dighrom |
dighri dighri |
dighru dighro |
| genitive | dighers | dighrar | dighers |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | dighrir dighrer |
dighrar | digher |
| accusative | dighra | dighrar | digher |
| dative | dighrum dighrom |
dighrum dighrom |
dighrum dighrom |
| genitive | dighra dighra |
dighra dighra |
dighra dighra |
Declension of dighrer (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | dighri dighre |
dighra | dighra |
| accusative | dighra | dighru dighro |
dighra |
| dative | dighra | dighru dighro |
dighra |
| genitive | dighra | dighru dighro |
dighra |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | dighru dighro |
dighru dighro |
dighru dighro |
| accusative | dighru dighro |
dighru dighro |
dighru dighro |
| dative | dighru dighro |
dighru dighro |
dighru dighro |
| genitive | dighru dighro |
dighru dighro |
dighru dighro |
Descendants
- Swedish: diger