dilectio

Latin

Etymology

From dīligō +‎ -tiō.

Noun

dīlēctiō f (genitive dīlēctiōnis); third declension

  1. love

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative dīlēctiō dīlēctiōnēs
genitive dīlēctiōnis dīlēctiōnum
dative dīlēctiōnī dīlēctiōnibus
accusative dīlēctiōnem dīlēctiōnēs
ablative dīlēctiōne dīlēctiōnibus
vocative dīlēctiō dīlēctiōnēs

Descendants

  • English: dilection
  • Italian: dilezione
  • Spanish: dilección

References