Turkish
Noun
dileme (definite accusative dilemeyi, plural dilemeler)
- verbal noun of dilemek
Declension
Declension of dileme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
dileme
|
dilemeler
|
| definite accusative
|
dilemeyi
|
dilemeleri
|
| dative
|
dilemeye
|
dilemelere
|
| locative
|
dilemede
|
dilemelerde
|
| ablative
|
dilemeden
|
dilemelerden
|
| genitive
|
dilemenin
|
dilemelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dilemem
|
dilemelerim
|
| 2nd singular
|
dilemen
|
dilemelerin
|
| 3rd singular
|
dilemesi
|
dilemeleri
|
| 1st plural
|
dilememiz
|
dilemelerimiz
|
| 2nd plural
|
dilemeniz
|
dilemeleriniz
|
| 3rd plural
|
dilemeleri
|
dilemeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dilememi
|
dilemelerimi
|
| 2nd singular
|
dilemeni
|
dilemelerini
|
| 3rd singular
|
dilemesini
|
dilemelerini
|
| 1st plural
|
dilememizi
|
dilemelerimizi
|
| 2nd plural
|
dilemenizi
|
dilemelerinizi
|
| 3rd plural
|
dilemelerini
|
dilemelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dilememe
|
dilemelerime
|
| 2nd singular
|
dilemene
|
dilemelerine
|
| 3rd singular
|
dilemesine
|
dilemelerine
|
| 1st plural
|
dilememize
|
dilemelerimize
|
| 2nd plural
|
dilemenize
|
dilemelerinize
|
| 3rd plural
|
dilemelerine
|
dilemelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dilememde
|
dilemelerimde
|
| 2nd singular
|
dilemende
|
dilemelerinde
|
| 3rd singular
|
dilemesinde
|
dilemelerinde
|
| 1st plural
|
dilememizde
|
dilemelerimizde
|
| 2nd plural
|
dilemenizde
|
dilemelerinizde
|
| 3rd plural
|
dilemelerinde
|
dilemelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dilememden
|
dilemelerimden
|
| 2nd singular
|
dilemenden
|
dilemelerinden
|
| 3rd singular
|
dilemesinden
|
dilemelerinden
|
| 1st plural
|
dilememizden
|
dilemelerimizden
|
| 2nd plural
|
dilemenizden
|
dilemelerinizden
|
| 3rd plural
|
dilemelerinden
|
dilemelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dilememin
|
dilemelerimin
|
| 2nd singular
|
dilemenin
|
dilemelerinin
|
| 3rd singular
|
dilemesinin
|
dilemelerinin
|
| 1st plural
|
dilememizin
|
dilemelerimizin
|
| 2nd plural
|
dilemenizin
|
dilemelerinizin
|
| 3rd plural
|
dilemelerinin
|
dilemelerinin
|
|
Verb
dileme
- second-person singular negative imperative of dilemek
Further reading
- “dileme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu