dingó
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdiŋɡoː]
- Hyphenation: din‧gó
- Rhymes: -ɡoː
Noun
dingó (plural dingók)
- dingo (Canis lupus dingo, a wild dog native to Australia)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dingó | dingók |
| accusative | dingót | dingókat |
| dative | dingónak | dingóknak |
| instrumental | dingóval | dingókkal |
| causal-final | dingóért | dingókért |
| translative | dingóvá | dingókká |
| terminative | dingóig | dingókig |
| essive-formal | dingóként | dingókként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | dingóban | dingókban |
| superessive | dingón | dingókon |
| adessive | dingónál | dingóknál |
| illative | dingóba | dingókba |
| sublative | dingóra | dingókra |
| allative | dingóhoz | dingókhoz |
| elative | dingóból | dingókból |
| delative | dingóról | dingókról |
| ablative | dingótól | dingóktól |
| non-attributive possessive – singular |
dingóé | dingóké |
| non-attributive possessive – plural |
dingóéi | dingókéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | dingóm | dingóim |
| 2nd person sing. | dingód | dingóid |
| 3rd person sing. | dingója | dingói |
| 1st person plural | dingónk | dingóink |
| 2nd person plural | dingótok | dingóitok |
| 3rd person plural | dingójuk | dingóik |
Further reading
- dingó in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).