diptōtum n (genitive diptōtī); second declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | diptōtum | diptōta |
| genitive | diptōtī | diptōtōrum |
| dative | diptōtō | diptōtīs |
| accusative | diptōtum | diptōta |
| ablative | diptōtō | diptōtīs |
| vocative | diptōtum | diptōta |