dirimant
French
Pronunciation
- IPA(key): /di.ʁi.mɑ̃/
Audio: (file)
Participle
dirimant
- present participle of dirimer
Adjective
dirimant (feminine dirimante, masculine plural dirimants, feminine plural dirimantes)
Further reading
- “dirimant”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Latin
Verb
dirimant
- third-person plural present active subjunctive of dirimō
Romanian
Etymology
Borrowed from French dirimant.
Adjective
dirimant m or n (feminine singular dirimantă, masculine plural dirimanți, feminine and neuter plural dirimante)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | dirimant | dirimantă | dirimanți | dirimante | |||
| definite | dirimantul | dirimanta | dirimanții | dirimantele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | dirimant | dirimante | dirimanți | dirimante | |||
| definite | dirimantului | dirimantei | dirimanților | dirimantelor | ||||
References
- dirimant in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN