discrepatio
Latin
Etymology
discrepō (“to disagree, differ”) + -tiō
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [dɪs.krɛˈpaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪is.kreˈpat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
discrepātiō f (genitive discrepātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | discrepātiō | discrepātiōnēs |
| genitive | discrepātiōnis | discrepātiōnum |
| dative | discrepātiōnī | discrepātiōnibus |
| accusative | discrepātiōnem | discrepātiōnēs |
| ablative | discrepātiōne | discrepātiōnibus |
| vocative | discrepātiō | discrepātiōnēs |
References
- “discrepatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “discrepatio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers