discripturus
Latin
Etymology
Future active participle of discrībō.
Participle
discrīptūrus (feminine discrīptūra, neuter discrīptūrum); first/second-declension participle
- about to distribute
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | discrīptūrus | discrīptūra | discrīptūrum | discrīptūrī | discrīptūrae | discrīptūra | |
| genitive | discrīptūrī | discrīptūrae | discrīptūrī | discrīptūrōrum | discrīptūrārum | discrīptūrōrum | |
| dative | discrīptūrō | discrīptūrae | discrīptūrō | discrīptūrīs | |||
| accusative | discrīptūrum | discrīptūram | discrīptūrum | discrīptūrōs | discrīptūrās | discrīptūra | |
| ablative | discrīptūrō | discrīptūrā | discrīptūrō | discrīptūrīs | |||
| vocative | discrīptūre | discrīptūra | discrīptūrum | discrīptūrī | discrīptūrae | discrīptūra | |