discripturus

Latin

Etymology

Future active participle of discrībō.

Participle

discrīptūrus (feminine discrīptūra, neuter discrīptūrum); first/second-declension participle

  1. about to distribute

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative discrīptūrus discrīptūra discrīptūrum discrīptūrī discrīptūrae discrīptūra
genitive discrīptūrī discrīptūrae discrīptūrī discrīptūrōrum discrīptūrārum discrīptūrōrum
dative discrīptūrō discrīptūrae discrīptūrō discrīptūrīs
accusative discrīptūrum discrīptūram discrīptūrum discrīptūrōs discrīptūrās discrīptūra
ablative discrīptūrō discrīptūrā discrīptūrō discrīptūrīs
vocative discrīptūre discrīptūra discrīptūrum discrīptūrī discrīptūrae discrīptūra