discumbendus
Latin
Etymology
Future passive participle of discumbō
Participle
discumbendus (feminine discumbenda, neuter discumbendum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | discumbendus | discumbenda | discumbendum | discumbendī | discumbendae | discumbenda | |
| genitive | discumbendī | discumbendae | discumbendī | discumbendōrum | discumbendārum | discumbendōrum | |
| dative | discumbendō | discumbendae | discumbendō | discumbendīs | |||
| accusative | discumbendum | discumbendam | discumbendum | discumbendōs | discumbendās | discumbenda | |
| ablative | discumbendō | discumbendā | discumbendō | discumbendīs | |||
| vocative | discumbende | discumbenda | discumbendum | discumbendī | discumbendae | discumbenda | |