disiectatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of disiectō
Participle
disiectātus (feminine disiectāta, neuter disiectātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | disiectātus | disiectāta | disiectātum | disiectātī | disiectātae | disiectāta | |
| genitive | disiectātī | disiectātae | disiectātī | disiectātōrum | disiectātārum | disiectātōrum | |
| dative | disiectātō | disiectātae | disiectātō | disiectātīs | |||
| accusative | disiectātum | disiectātam | disiectātum | disiectātōs | disiectātās | disiectāta | |
| ablative | disiectātō | disiectātā | disiectātō | disiectātīs | |||
| vocative | disiectāte | disiectāta | disiectātum | disiectātī | disiectātae | disiectāta | |