disjunksjon

Norwegian Bokmål

Etymology

From Latin disiūnctiō.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɪsjuŋkʂuːn/
  • Rhymes: -uːn

Noun

disjunksjon m (definite singular disjunksjonen, indefinite plural disjunksjoner, definite plural disjunksjonene)

  1. (logic) disjunction (a proposition resulting from the combination of two or more propositions using the or operator)
  2. (mathematics) disjunction (a logical operator)

References