diskontinuitet
Swedish
Etymology
dis- + kontinuitet
Noun
diskontinuitet c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | diskontinuitet | diskontinuitets |
| definite | diskontinuiteten | diskontinuitetens | |
| plural | indefinite | diskontinuiteter | diskontinuiteters |
| definite | diskontinuiteterna | diskontinuiteternas |