diskontinuitet

Swedish

Etymology

dis- +‎ kontinuitet

Noun

diskontinuitet c

  1. (mathematics) a discontinuity

Declension

Declension of diskontinuitet
nominative genitive
singular indefinite diskontinuitet diskontinuitets
definite diskontinuiteten diskontinuitetens
plural indefinite diskontinuiteter diskontinuiteters
definite diskontinuiteterna diskontinuiteternas

References