diskreditering
Swedish
Etymology
From diskreditera + -ing.
Noun
diskreditering c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | diskreditering | diskrediterings |
| definite | diskrediteringen | diskrediteringens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
From diskreditera + -ing.
diskreditering c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | diskreditering | diskrediterings |
| definite | diskrediteringen | diskrediteringens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |