diskriminant
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɪskrɪmɪnant]
Noun
diskriminant m inan
- (algebra) discriminant (expression that gives information about the roots of a polynomial)
Declension
Declension of diskriminant (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | diskriminant | diskriminanty |
| genitive | diskriminantu | diskriminantů |
| dative | diskriminantu | diskriminantům |
| accusative | diskriminant | diskriminanty |
| vocative | diskriminante | diskriminanty |
| locative | diskriminantu | diskriminantech |
| instrumental | diskriminantem | diskriminanty |
Further reading
- “diskriminant”, in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu (in Czech)
- “diskriminant”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “diskriminant”, in Akademický slovník cizích slov at prirucka.ujc.cas.cz [Academic dictionary of foreign words] (in Czech), 1995
Danish
Noun
diskriminant c (singular definite diskriminanten, plural indefinite diskriminanter)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | diskriminant | diskriminanten | diskriminanter | diskriminanterne |
| genitive | diskriminants | diskriminantens | diskriminanters | diskriminanternes |