dissning
Swedish
Etymology
Noun
dissning c
- (colloquial) dissing (the act of disrespecting someone)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | dissning | dissnings |
| definite | dissningen | dissningens | |
| plural | indefinite | dissningar | dissningars |
| definite | dissningarna | dissningarnas |