divizor
Romanian
Etymology
Borrowed from French diviseur.
Noun
divizor m (plural divizori)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | divizor | divizorul | divizori | divizorii | |
| genitive-dative | divizor | divizorului | divizori | divizorilor | |
| vocative | divizorule | divizorilor | |||