divulgatrix
Latin
Etymology
From dīvulgō, dīvulgātum (“to divulge, make common”, verb) + -trīx f (“-ess”, agentive suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [diː.wʊɫˈɡaː.triːks]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪i.vulˈɡaː.t̪riks]
Noun
dīvulgātrīx f (genitive dīvulgātrīcis, masculine dīvulgātor); third declension
- (Late Latin) female divulger, publisheress, female publisher, woman who makes common[1]
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dīvulgātrīx | dīvulgātrīcēs |
| genitive | dīvulgātrīcis | dīvulgātrīcum |
| dative | dīvulgātrīcī | dīvulgātrīcibus |
| accusative | dīvulgātrīcem | dīvulgātrīcēs |
| ablative | dīvulgātrīce | dīvulgātrīcibus |
| vocative | dīvulgātrīx | dīvulgātrīcēs |