dobrnąć

Polish

Etymology

From do- +‎ brnąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdɔ.brnɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔbrnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: do‧brnąć

Verb

dobrnąć pf

  1. (intransitive) to reach with difficulty, to make it [with do (+ genitive) ‘to somewhere’]
  2. (intransitive) to get to some point in time with difficulty

Conjugation

Conjugation of dobrnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dobrnąć
future tense 1st dobrnę dobrniemy
2nd dobrniesz dobrniecie
3rd dobrnie dobrną
impersonal dobrnie się
past tense 1st dobrnąłem,
-(e)m dobrnął 		dobrnęłam,
-(e)m dobrnęła 		dobrnęłom,
-(e)m dobrnęło 		dobrnęliśmy,
-(e)śmy dobrnęli 		dobrnęłyśmy,
-(e)śmy dobrnęły
2nd dobrnąłeś,
-(e)ś dobrnął 		dobrnęłaś,
-(e)ś dobrnęła 		dobrnęłoś,
-(e)ś dobrnęło 		dobrnęliście,
-(e)ście dobrnęli 		dobrnęłyście,
-(e)ście dobrnęły
3rd dobrnął dobrnęła dobrnęło dobrnęli dobrnęły
impersonal dobrnięto
conditional 1st dobrnąłbym,
bym dobrnął 		dobrnęłabym,
bym dobrnęła 		dobrnęłobym,
bym dobrnęło 		dobrnęlibyśmy,
byśmy dobrnęli 		dobrnęłybyśmy,
byśmy dobrnęły
2nd dobrnąłbyś,
byś dobrnął 		dobrnęłabyś,
byś dobrnęła 		dobrnęłobyś,
byś dobrnęło 		dobrnęlibyście,
byście dobrnęli 		dobrnęłybyście,
byście dobrnęły
3rd dobrnąłby,
by dobrnął 		dobrnęłaby,
by dobrnęła 		dobrnęłoby,
by dobrnęło 		dobrnęliby,
by dobrnęli 		dobrnęłyby,
by dobrnęły
impersonal dobrnięto by
imperative 1st niech dobrnę dobrnijmy
2nd dobrnij dobrnijcie
3rd niech dobrnie niech dobrną
anterior adverbial participle dobrnąwszy
verbal noun dobrnięcie

Further reading

  • dobrnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dobrnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.