doctissimus
Latin
Adjective
doctissimus (superlative, feminine doctissima, neuter doctissimum); first/second declension
- superlative degree of doctus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | doctissimus | doctissima | doctissimum | doctissimī | doctissimae | doctissima | |
| genitive | doctissimī | doctissimae | doctissimī | doctissimōrum | doctissimārum | doctissimōrum | |
| dative | doctissimō | doctissimae | doctissimō | doctissimīs | |||
| accusative | doctissimum | doctissimam | doctissimum | doctissimōs | doctissimās | doctissima | |
| ablative | doctissimō | doctissimā | doctissimō | doctissimīs | |||
| vocative | doctissime | doctissima | doctissimum | doctissimī | doctissimae | doctissima | |
References
- doctissimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- a great scholar: vir doctissimus
- all learned men: omnes docti, quivis doctus, doctissimus quisque
- the learned men are most unanimous in..: summa est virorum doctissimorum consensio (opp. dissensio)
- a great scholar: vir doctissimus