Haitian Creole
Etymology
From French dauphin (“dolphin”).
Pronunciation
Noun
dofen
- dolphin
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdo.fen/, [ˈdo.ven]
Participle
dofen
- past participle of dūfan
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish دوفَن (dofen), from French dauphin, from Old French dalphin, from Latin delphinus (“dolphin”), from Ancient Greek δελφίς (delphís), from Proto-Indo-European *gʷelbʰ- (“womb”).
Noun
dofen (definite accusative dofeni, plural dofenler)
- dauphin
Declension
Declension of dofen
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
dofen
|
dofenler
|
| definite accusative
|
dofeni
|
dofenleri
|
| dative
|
dofene
|
dofenlere
|
| locative
|
dofende
|
dofenlerde
|
| ablative
|
dofenden
|
dofenlerden
|
| genitive
|
dofenin
|
dofenlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dofenim
|
dofenlerim
|
| 2nd singular
|
dofenin
|
dofenlerin
|
| 3rd singular
|
dofeni
|
dofenleri
|
| 1st plural
|
dofenimiz
|
dofenlerimiz
|
| 2nd plural
|
dofeniniz
|
dofenleriniz
|
| 3rd plural
|
dofenleri
|
dofenleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dofenimi
|
dofenlerimi
|
| 2nd singular
|
dofenini
|
dofenlerini
|
| 3rd singular
|
dofenini
|
dofenlerini
|
| 1st plural
|
dofenimizi
|
dofenlerimizi
|
| 2nd plural
|
dofeninizi
|
dofenlerinizi
|
| 3rd plural
|
dofenlerini
|
dofenlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dofenime
|
dofenlerime
|
| 2nd singular
|
dofenine
|
dofenlerine
|
| 3rd singular
|
dofenine
|
dofenlerine
|
| 1st plural
|
dofenimize
|
dofenlerimize
|
| 2nd plural
|
dofeninize
|
dofenlerinize
|
| 3rd plural
|
dofenlerine
|
dofenlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dofenimde
|
dofenlerimde
|
| 2nd singular
|
dofeninde
|
dofenlerinde
|
| 3rd singular
|
dofeninde
|
dofenlerinde
|
| 1st plural
|
dofenimizde
|
dofenlerimizde
|
| 2nd plural
|
dofeninizde
|
dofenlerinizde
|
| 3rd plural
|
dofenlerinde
|
dofenlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dofenimden
|
dofenlerimden
|
| 2nd singular
|
dofeninden
|
dofenlerinden
|
| 3rd singular
|
dofeninden
|
dofenlerinden
|
| 1st plural
|
dofenimizden
|
dofenlerimizden
|
| 2nd plural
|
dofeninizden
|
dofenlerinizden
|
| 3rd plural
|
dofenlerinden
|
dofenlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dofenimin
|
dofenlerimin
|
| 2nd singular
|
dofeninin
|
dofenlerinin
|
| 3rd singular
|
dofeninin
|
dofenlerinin
|
| 1st plural
|
dofenimizin
|
dofenlerimizin
|
| 2nd plural
|
dofeninizin
|
dofenlerinizin
|
| 3rd plural
|
dofenlerinin
|
dofenlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dofenim
|
dofenlerim
|
| 2nd singular
|
dofensin
|
dofenlersin
|
| 3rd singular
|
dofen dofendir
|
dofenler dofenlerdir
|
| 1st plural
|
dofeniz
|
dofenleriz
|
| 2nd plural
|
dofensiniz
|
dofenlersiniz
|
| 3rd plural
|
dofenler
|
dofenlerdir
|
|
Derived terms