Turkish
Etymology
From dokunmak + -ca. Coined by Turkish writer, poet and literary critic Nurullah Ataç and was supposed to displace zarar.[1]
Noun
dokunca (definite accusative dokuncayı, plural dokuncalar)
- damage, injury, harm, loss
- Synonym: zarar
Declension
Declension of dokunca
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
dokunca
|
dokuncalar
|
| definite accusative
|
dokuncayı
|
dokuncaları
|
| dative
|
dokuncaya
|
dokuncalara
|
| locative
|
dokuncada
|
dokuncalarda
|
| ablative
|
dokuncadan
|
dokuncalardan
|
| genitive
|
dokuncanın
|
dokuncaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dokuncam
|
dokuncalarım
|
| 2nd singular
|
dokuncan
|
dokuncaların
|
| 3rd singular
|
dokuncası
|
dokuncaları
|
| 1st plural
|
dokuncamız
|
dokuncalarımız
|
| 2nd plural
|
dokuncanız
|
dokuncalarınız
|
| 3rd plural
|
dokuncaları
|
dokuncaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dokuncamı
|
dokuncalarımı
|
| 2nd singular
|
dokuncanı
|
dokuncalarını
|
| 3rd singular
|
dokuncasını
|
dokuncalarını
|
| 1st plural
|
dokuncamızı
|
dokuncalarımızı
|
| 2nd plural
|
dokuncanızı
|
dokuncalarınızı
|
| 3rd plural
|
dokuncalarını
|
dokuncalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dokuncama
|
dokuncalarıma
|
| 2nd singular
|
dokuncana
|
dokuncalarına
|
| 3rd singular
|
dokuncasına
|
dokuncalarına
|
| 1st plural
|
dokuncamıza
|
dokuncalarımıza
|
| 2nd plural
|
dokuncanıza
|
dokuncalarınıza
|
| 3rd plural
|
dokuncalarına
|
dokuncalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dokuncamda
|
dokuncalarımda
|
| 2nd singular
|
dokuncanda
|
dokuncalarında
|
| 3rd singular
|
dokuncasında
|
dokuncalarında
|
| 1st plural
|
dokuncamızda
|
dokuncalarımızda
|
| 2nd plural
|
dokuncanızda
|
dokuncalarınızda
|
| 3rd plural
|
dokuncalarında
|
dokuncalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dokuncamdan
|
dokuncalarımdan
|
| 2nd singular
|
dokuncandan
|
dokuncalarından
|
| 3rd singular
|
dokuncasından
|
dokuncalarından
|
| 1st plural
|
dokuncamızdan
|
dokuncalarımızdan
|
| 2nd plural
|
dokuncanızdan
|
dokuncalarınızdan
|
| 3rd plural
|
dokuncalarından
|
dokuncalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dokuncamın
|
dokuncalarımın
|
| 2nd singular
|
dokuncanın
|
dokuncalarının
|
| 3rd singular
|
dokuncasının
|
dokuncalarının
|
| 1st plural
|
dokuncamızın
|
dokuncalarımızın
|
| 2nd plural
|
dokuncanızın
|
dokuncalarınızın
|
| 3rd plural
|
dokuncalarının
|
dokuncalarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dokuncayım
|
dokuncalarım
|
| 2nd singular
|
dokuncasın
|
dokuncalarsın
|
| 3rd singular
|
dokunca
dokuncadır
|
dokuncalar
dokuncalardır
|
| 1st plural
|
dokuncayız
|
dokuncalarız
|
| 2nd plural
|
dokuncasınız
|
dokuncalarsınız
|
| 3rd plural
|
dokuncalar
|
dokuncalardır
|
|
References
- ^ Lewis, Geoffrey (1999) The Turkish Language Reform: A Catastrophic Success, Oxford, New York: Oxford University Press, page 88