dokut

Finnish

Noun

dokut

  1. nominative plural of doku

Anagrams

Polish

Etymology

Deverbal from dokuczyć.

Pronunciation

Noun

dokut m pers

  1. (Chełmno-Dobrzyń) bothersome person

Further reading

  • Antoni Krasnowolski (1879) “dokut”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 301
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.