doliu
Romanian
Etymology
Borrowed from French deuil, from Latin cordolium.
Noun
doliu n (plural doliuri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | doliu | doliul | doliuri | doliurile | |
| genitive-dative | doliu | doliului | doliuri | doliurilor | |
| vocative | doliule | doliurilor | |||