doorstijgen

Dutch

Etymology

From door +‎ stijgen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdoːrˌstɛi̯.ɣə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: door‧stij‧gen

Verb

doorstijgen

  1. to keep growing

Conjugation

Conjugation of doorstijgen (strong class 1, separable)
infinitive doorstijgen
past singular steeg door
past participle doorgestegen
infinitive doorstijgen
gerund doorstijgen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular stijg door steeg door doorstijg doorsteeg
2nd person sing. (jij) stijgt door, stijg door2 steeg door doorstijgt doorsteeg
2nd person sing. (u) stijgt door steeg door doorstijgt doorsteeg
2nd person sing. (gij) stijgt door steegt door doorstijgt doorsteegt
3rd person singular stijgt door steeg door doorstijgt doorsteeg
plural stijgen door stegen door doorstijgen doorstegen
subjunctive sing.1 stijge door stege door doorstijge doorstege
subjunctive plur.1 stijgen door stegen door doorstijgen doorstegen
imperative sing. stijg door
imperative plur.1 stijgt door
participles doorstijgend doorgestegen
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.