doszukać

Polish

Etymology

From do- +‎ szukać.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔˈʂu.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: do‧szu‧kać

Verb

doszukać pf (imperfective doszukiwać)

  1. (reflexive with się) to see, to find, to discern

Conjugation

Conjugation of doszukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive doszukać
future tense 1st doszukam doszukamy
2nd doszukasz doszukacie
3rd doszuka doszukają
impersonal doszuka się
past tense 1st doszukałem,
-(e)m doszukał 		doszukałam,
-(e)m doszukała 		doszukałom,
-(e)m doszukało 		doszukaliśmy,
-(e)śmy doszukali 		doszukałyśmy,
-(e)śmy doszukały
2nd doszukałeś,
-(e)ś doszukał 		doszukałaś,
-(e)ś doszukała 		doszukałoś,
-(e)ś doszukało 		doszukaliście,
-(e)ście doszukali 		doszukałyście,
-(e)ście doszukały
3rd doszukał doszukała doszukało doszukali doszukały
impersonal doszukano
conditional 1st doszukałbym,
bym doszukał 		doszukałabym,
bym doszukała 		doszukałobym,
bym doszukało 		doszukalibyśmy,
byśmy doszukali 		doszukałybyśmy,
byśmy doszukały
2nd doszukałbyś,
byś doszukał 		doszukałabyś,
byś doszukała 		doszukałobyś,
byś doszukało 		doszukalibyście,
byście doszukali 		doszukałybyście,
byście doszukały
3rd doszukałby,
by doszukał 		doszukałaby,
by doszukała 		doszukałoby,
by doszukało 		doszukaliby,
by doszukali 		doszukałyby,
by doszukały
impersonal doszukano by
imperative 1st niech doszukam doszukajmy
2nd doszukaj doszukajcie
3rd niech doszuka niech doszukają
passive adjectival participle doszukany doszukana doszukane doszukani doszukane
anterior adverbial participle doszukawszy
verbal noun doszukanie

Further reading

  • doszukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doszukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.