drassig
Dutch
Etymology
From dras (“marsh, bog”) + -ig.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdrɑ.səx/
Audio: (file) - Hyphenation: dras‧sig
- Rhymes: -ɑsəx
Adjective
drassig (comparative drassiger, superlative drassigst)
Declension
| Declension of drassig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | drassig | |||
| inflected | drassige | |||
| comparative | drassiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | drassig | drassiger | het drassigst het drassigste | |
| indefinite | m./f. sing. | drassige | drassigere | drassigste |
| n. sing. | drassig | drassiger | drassigste | |
| plural | drassige | drassigere | drassigste | |
| definite | drassige | drassigere | drassigste | |
| partitive | drassigs | drassigers | — | |