drync
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *drunki, from Proto-Germanic *drunkiz, whence also Old High German trunch, Old Norse drykkr.
Pronunciation
- IPA(key): /drynt͡ʃ/
Noun
drynċ m
Declension
Strong i-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | drynċ | drynċas |
| accusative | drynċ | drynċas |
| genitive | drynċes | drynċa |
| dative | drynċe | drynċum |