duckning
Swedish
Etymology
Noun
duckning c (uncountable)
- ducking (hasty evasion)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | duckning | ducknings |
| definite | duckningen | duckningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
duckning c (uncountable)
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | duckning | ducknings |
| definite | duckningen | duckningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |