duratio
Latin
Etymology
Noun
dūrātiō f (genitive dūrātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dūrātiō | dūrātiōnēs |
| genitive | dūrātiōnis | dūrātiōnum |
| dative | dūrātiōnī | dūrātiōnibus |
| accusative | dūrātiōnem | dūrātiōnēs |
| ablative | dūrātiōne | dūrātiōnibus |
| vocative | dūrātiō | dūrātiōnēs |
Descendants
References
- "duratio", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- duratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- duratio in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016