dyncge
Old English
Alternative forms
- dinċġe, denġe
Etymology
From Proto-West Germanic *dungijā (“dunghill, hill”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdyn.je/, [ˈdyn.d͡ʒe]
Noun
dynċġe f (nominative plural dynċġan)
Declension
Weak n-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dynċġe | dynċġan |
| accusative | dynċġan | dynċġan |
| genitive | dynċġan | dynċġena |
| dative | dynċġan | dynċġum |
Descendants
- → Latin: dingia (Anglo-Latin)