dziadek
See also: Dziadek
Polish
Etymology
Pronunciation
Audio: (file) - Rhymes: -adɛk
- Syllabification: dzia‧dek
- Homophone: Dziadek
Noun
dziadek m pers (diminutive dziadziuś, augmentative dziad)
- (family) grandfather
- (colloquial) old man
- (colloquial, in the plural) grandparents (parents of one's father or mother)
- Synonym: (obsolete) dziadostwo
- (card games, chiefly bridge) dummy (player whose hand is shown and is to be played from by another player)
- (Przemyśl) synonym of żebrak
Declension
Declension of dziadek
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dziadek | dziadkowie/dziadki (deprecative) |
| genitive | dziadka | dziadków |
| dative | dziadkowi | dziadkom |
| accusative | dziadka | dziadków |
| instrumental | dziadkiem | dziadkami |
| locative | dziadku | dziadkach |
| vocative | dziadku | dziadkowie |
Derived terms
nouns
Noun
dziadek m inan