dziki lokator
Polish
Etymology
Literally, “wild tenant”.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈd͡ʑi.ki lɔˈka.tɔr/
Audio: (file) - Syllabification: dzi‧ki lo‧ka‧tor
Noun
dziki lokator m pers (female equivalent dzika lokatorka)
- (idiomatic) squatter (person who occupies some space without permission)
Declension
Declension of dziki lokator
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dziki lokator | dzicy lokatorzy/lokatory (deprecative) |
| genitive | dzikiego lokatora | dzikich lokatorów |
| dative | dzikiemu lokatorowi | dzikim lokatorom |
| accusative | dzikiego lokatora | dzikich lokatorów |
| instrumental | dzikim lokatorem | dzikimi lokatorami |
| locative | dzikim lokatorze | dzikich lokatorach |
| vocative | dziki lokatorze | dzicy lokatorzy |
Further reading
- dziki lokator in Polish dictionaries at PWN