ebed
See also: ebéd
Hungarian
Etymology
eb (“dog”) + -ed (“your”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɛbɛd]
Audio: (file) - Hyphenation: ebed
Noun
ebed
- second-person singular single-possession possessive of eb
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ebed | — |
| accusative | ebedet | — |
| dative | ebednek | — |
| instrumental | ebeddel | — |
| causal-final | ebedért | — |
| translative | ebeddé | — |
| terminative | ebedig | — |
| essive-formal | ebedként | — |
| essive-modal | ebedül | — |
| inessive | ebedben | — |
| superessive | ebeden | — |
| adessive | ebednél | — |
| illative | ebedbe | — |
| sublative | ebedre | — |
| allative | ebedhez | — |
| elative | ebedből | — |
| delative | ebedről | — |
| ablative | ebedtől | — |
| non-attributive possessive – singular |
ebedé | — |
| non-attributive possessive – plural |
ebedéi | — |